Van Matsumoto naar Takayama, vrijdag 8 april 2016

Vandaag vertrekken we naar Takayama. We staan om 7.30 uur op en pakken wat we vandaag en morgen nodig hebben apart in. Die bagage nemen we mee, de rest wordt vooruit gestuurd naar Kyoto. We zetten de koffers in de lobby en gaan op zoek naar koffie en ontbijt. Dat blijkt hier wat minder eenvoudig. We zien veel kleine restaurantjes maar geen westers ontbijt. Hoewel we Japans eten heerlijk vinden is 3 keer per dag wat te veel van het goede. Het ontbijt hebben we toch het liefst iets van brood of toast met jam en/of een eitje. Net als we het willen opgeven zien we Tully’s (soort van Starbucks), daar gaan we een cappuccino en een tosti met ham en ei halen.

Op de terugweg naar het hotel (we moeten 10.55 uur terug zijn) spot ik een handwerkwinkel. In de etalage zie ik temari. Het ontstaan van deze kleurrijke met draad omwonden ballen is niet helemaal duidelijk. Het verhaal is dat zo’n 200 jaar geleden de eerste bal door een vrouw van de regerende samoerai is gemaakt als speeltje voor de kinderen. Nu zijn de temari symbolen van vrede en harmonie, iets wat aanstaande bruiden aan hun schoonfamilie geven. In de winkel blijken pakketjes te koop om zelf zo’n bal te maken (1.800 yen). Die uitdaging ga ik graag aan, hopelijk zit er bij het pakket een beschrijving met plaatjes en anders is die vast op internet te vinden. Helemaal blij! Ruim op tijd komen we aan bij het hotel, uitchecken en door naar het busstation.

Het busstation bevindt zich net buiten het hotel. We zijn (zoals de bedoeling was) vroeg, en dat betekent dat we voor in de rij staan waardoor we eerste keus hebben bij het instappen. De bus is natuurlijk op tijd. Het openbaar vervoer is hier supergoed geregeld. Alles rijdt op tijd, denk niet dat de deuren 1 seconde te laat dicht gaan, ze laten je met respect (!) liever buiten staan dan gezichtsverlies te lijden omdat de trein te laat is.

Al snel rijden we door de ‘Japanse Alpen’. De gelijkenis is verrassend. Het kan zijn dat we wilde dieren zien, met name apen en misschien wel een beer. Apen waren er, Ed heeft ze gezien. Ik kon ze helaas niet vinden tussen al het groen. We maken een korte tussenstop. De reisleider heeft ons gewaarschuwd, als je niet op tijd terug bent is de bus weg. Dat wordt spannend, lukt het ons om in 10 minuten 2 koppen koffie met wat erbij te kopen en ook nog naar het toilet te gaan? Eigenlijk net niet, de koffie wordt met de hand gezet en daar hebben we niet op gerekend. De chauffeur heeft al geroepen, ik zie Ed niet en wordt nu toch wat nerveus, gelukkig komt hij op het laatste moment aanlopen. Pfffff, weer net op het nippertje.

En dan zijn we in Takayama. Daar checken we eerst in in het hotel. Dat gaat snel met alleen dagbagage. Gelijk weer naar buiten, ook hier is veel te zien. Inmiddels is het zo’n beetje tijd voor de lunch, dus eerst maar ergens eten. Het wordt een flinke kom noedelsoep met heerlijke plakken varkensrollade. Lekker smullen en dan op naar de tempels. We hebben een kaart met een wandelroute langs de tempels. Het blijkt lastig een begin te vinden. Op de een of andere manier zijn we echt helemaal verkeerd gelopen en belanden we vlakbij Hida Folk Village, dat was nu net niet de bedoeling. Verdorie zo komen we nooit bij de tempels. Niet goed wetende wat we missen (dom….) terug richting tempelroute. Het is inmiddels al later en best nog een flink stuk lopen. Eenmaal op de route blijkt die door bordjes aangegeven. Blijkbaar hebben we die ergens in het begin gemist. We houden de moed erin en lopen vrolijk verder.

De tempels zijn inmiddels gesloten, dat is natuurlijk jammer, tegelijkertijd is het daardoor heel rustig en kun je de complexen van buiten goed bekijken. Onderweg komen we een groepje schoolkinderen tegen die onder leiding van hun leraren oefenen voor het festival volgende week. Dat ziet er echt heel anders uit dan in Nederland. Met zachte hand wordt ze de bewegingen bijgebracht. Kinderen blijven kinderen, een kleine branieschopper vindt het maar wat leuk dat wij foto’s en filmpjes maken. Maar verder dan een brede glimlach en een stoere houding durft hij niet te gaan.

We lopen verder, langzaam maar zeker begint de zon te zakken en verandert het licht op de tempels en bijbehorende gebouwen en beelden. Dat levert mooie plaatjes op. De route loopt deels door een park waar we gewaarschuwd worden voor beren. Ik kan het me nauwelijks voorstellen maar goed, je weet maar nooit. Eeenmaal het park uit stoppen we eerst voor een ijsje. Ed kiest vanille, ik waag me aan een mix van vanille en groene thee. Bijzondere combinatie, het groene ijs heeft vaag iets van groene thee, niet vies, prima in combinatie met vanille. Maar eerlijk is eerlijk ik zal het niet snel een tweede keer kiezen.

We zien nog diverse tempels tot het echt te donker wordt. Tijd voor het diner. Weer even zoeken naar iets authentieks en dat lukt. Een klein tentje waar je kan kiezen of je op je knieën wil of met de benen onder de tafel. Schoenen uit en op de sokken richting tafel. Ik probeer het op de knieën maar als de drankjes en het bijbehorende hapje komen heb ik tintelende voeten. Toch maar benen naar beneden, wij zijn hier niet op getraind. De gerechten zijn heerlijk (krokante kip, gefrituurde garnaaltjes inclusief schaal, een soort van pizza met rundvlees en kaas en een groentegerecht met tomaat en kaas uit de oven). Alleen de rijst is wat minder, dat kan een keer voorkomen. Het opstaan valt niet mee, je benen uit de kuil onder de tafel eerst weer op de grond krijgen en dan omhoog na weer een lange dag met opnieuw meer dan 20.000 stappen (een van ons heeft een fitbit bij zich). Krak, krak niet te snel omhoog. Het afrekenen gaat snel. De toeristen voor ons waren minder blij, zij hadden niet gerekend op de bijkomende tax en de 390 yen die je als een soort startbedrag moet betalen. Wij zijn het inmiddels gewend maar het is zeker iets om rekening mee te houden. 

We hebben nog zin in cappuccino, die is hier niet gemakkelijk te vinden. Om te voorkomen dat we nog meer kilometers maken gaan we terug naar het hotel, daar gaat het zeker lukken. We sluiten de dag moe maar voldaan af in het hotel. Lekker slapen!