Vrijdag 28 november 2014, Cuenca

Vandaag gaan we een stadswandeling in Cuenca maken. Om 7.30 uur op, om 8.15 uur eten en om 9.00 uur de stad in. Cuenca is een leuke stad met kleine straten, mooie gebouwen en 'echte' winkels met etalages. Het centrum van de stad is beschermd werelderfgoed van Unesco.

We starten op de Plaza del Carmen, de bloemenmarkt van Cuenca waar het heerlijk ruikt. De bloemstukken zijn anders opgebouwd dan bij ons met kanjers van rozen. De vrouwelijke verkopers zijn druk in de weer met water geven en de verkoop van hun waren. Het plein is ook één van de vele rustpunten in de stad waar Ecuadorianen even gaan zitten en met elkaar praten.

Aan het plein ligt een kleine witte kerk en nonnenklooster, El Carmen de la Ascunción. Op het moment dat wij het kerkje binnen gaan, zit in de kerkbanken een non met witte habijt. De eenvoud van de non staat in schril contrast met het drukbewerkte barokke interieur van de kerk. Een contrast dat we op alle plaatsen tegen komen. Hoe armer de bevolking hoe rijker het interieur van de kerken lijkt het wel.

We lopen een stukje verder naar Parque Caldéron. Een klein park in het midden van de stad met een muziektent zoals we gisteravond hebben kunnen horen. Zowel de nieuwe als de oude kathedraal (El Sagrario) liggen aan dit park, recht tegenover elkaar. De oude kathedraal is niet meer in gebruik als religieus centrum, maar wel als museum. Voor een kerkdienst moet je in de nieuwe kathedraal zijn. Bij de ingang van de nieuwe kathedraal diverse kraampjes met allerlei religieuze artikelen (rozenkranzen, kaarsen etc.) en de meest wanstaltige prullaria. De kathedraal zelf is imponerend, groot en met meerdere altaren.

Terwijl er vanaf het hoofdaltaar een dienst wordt geleid, zijn er diverse mensen aan het bidden voor een kleiner altaar dat daar aan de zijkant van de kerk dwars opstaat. In de nissen aan de zijkanten van de kerk diverse beelden van heiligen en de Madonna. Er is behoorlijk wat marmer in de kerk verwerkt. Het meest imponerende is het rijk met bladgoud bewerkte hoofdaltaar, dat schittert je vanaf de ingang van de kerk tegemoet. Ondanks alle rijkdom voelt dit voor mij niet als een spirituele plek, de ziel lijkt hier te ontbreken.
We lopen nog een stukje verder door de stad, langs het imposante gebouw waar vroeger de universiteit zat. Nu is daar een ministerie gehuisvest.

Tijd voor een ritje naar boven met uitzicht over Cuenca. Julio rijdt de bus voor en we rijden de stad uit, schuin omhoog de berg op. Daar hebben we fantastisch uitzicht, de donkere wolken blijven gelukkig nog even op afstand. De blauwe koepels van de nieuwe kathedraal steken prominent boven de rest van de stad uit, een duidelijk herkenningspunt.

Door naar onze volgende stop, de fabriek waar panamahoeden worden gemaakt. De panamahoed komt van oorsprong uit Cuenca, de naam panama is verbonden aan de bouw van het Panamakanaal. Bij de bouw heeft de lichte hoed veel van de werkers uit de zon gehouden. De verkoop van de hoeden ging als een speer omhoog.

We worden verwelkomd met een warm alcoholisch drankje, eigen recept met veel suiker. Heerlijk en mogelijk ook een en slimme verkooptechniek die mensen eerder over de streep haalt wat te kopen. In de fabriek zien we de ontwikkelingen rond de panamahoed en het huidige productieproces. De hoeden worden nog steeds handmatig gevlochten, geperst en verder afgewerkt. De fabriek gaat met de tijd mee, er worden ook kledingstukken, tassen en andere producten gemaakt die hun oorsprong hebben in het materiaal en de vlechttechniek van de panamahoed. De fabriek heeft grote concurrentie vanuit China. Hier gekochte hoeden zijn ook hier gemaakt en voorzien van het label van de fabriek. De prijzen variëren enorm, van 30 dollar voor de klassieke hoed tot meer dan 1.800 dollar voor modieuzere hoeden van fijner materiaal. We zien het verschil tussen een hoed van 30 en van 400 dollar, dat is echt enorm. De dure hoed is superzacht, maar wel stevig en van fijn materiaal.
We laten ons niet verleiden, de mooie tassen en superzachte kledingstukken laten we waar ze zijn. We gaan wel met een doos naar buiten, wat daar in zit kan nu nog niet worden verteld. Het is mooi geweest, we gaan terug naar het hotel en op eigen gelegenheid verder.

Hoewel de groep reuze gezellig is hebben we even behoefte aan tijd voor onszelf.
Met behulp van onze Dominicus reisgids stippelen we een route uit. Eerst naar de plaatselijke markt, dan door naar een bekende Hollandse ijszaak, achtereenvolgens Iglesia Las Conceptas en het bijbehorende museum met tot slot een wandeling langs de rivier met als eindpunt het museum voor Moderne Kunst.

Natuurlijk loopt het anders, de markt is er niet of niet meer en ook de Heladeria Holanda hebben we niet gevonden. We belanden in de buurt van de rivier maar realiseren ons dat we daarmee de Iglesia Las Conceptos dreigen over te slaan. Dus weer een stukje terug.

Eerst maar even wat drinken en eten. Hoewel we niet echt trek hebben zijn we wel toe aan iets. Op één van de spaarzame terrassen die Cuenca heeft genieten we van goede (ijs)koffie en delen we een prima clubsandwich. Zo nu kunnen we er weer even tegen. Op naar Museo del Monasterio de las Conceptas. We ontmoeten Ton en Henk die net in het museum geweest zijn. Ze zijn erg onder de indruk en zeggen dat we naast het museum ook zeker de oude kathedraal moeten bezoeken. De Iglesia Las Conceptas is helaas dicht.

Eenmaal in het museum kijken we onze ogen uit. Het museum bevindt zich in het oude nonnenklooster. De verschillende vertrekken op de 1e en 2e verdieping zijn gevuld met diverse goed gesorteerde verzamelingen. Naast beelden en schilderijen zijn er ook gebruiksvoorwerpen, kerststallen en speelgoed van de kinderen die ooit tot het klooster toetraden. Een rijke, diverse verzameling die mooi verdeeld is in dit gebouw. We bezoeken ook de kookplaats en de keuken en de kapel. De oorspronkelijke nissen waarin de overleden nonnen een plek kregen zijn nu leeg. Het blijft ook bij navraag bij de gids onduidelijk waar deze naar toe zijn verplaatst. De mooie ruimte wordt nu gebruikt voor conferenties en andere bijeenkomsten. Onder de indruk van alles wat we gezien hebben verlaten we het museum.

Omdat de Iglesias Las Conceptas nog steeds dicht is en het onduidelijk is of deze vandaag nog open gaat zoeken, we de oude kathedraal op. Ton en Henk hebben absoluut gelijk. We zijn aangenaam verrast door de muurschilderingen, maar vooral de sfeer van de kerk. Bijzonder is ook de levensgrote beeldenopstelling van het laatste avondmaal op het altaar.
Inmiddels zijn we wel heel erg moe. Hoe graag we ook nog het museum voor moderne kunst willen zien, dat gaat het niet meer worden. En ook de wandeling naar de rivier wordt door onze benen niet meer op prijs gesteld. Bovendien zitten we ok behoorlijk vol van alle indrukken. Dus lanterfanten we een beetje langs winkeltjes, kopen een leuk kraamcadeautje voor Andries de vriend van Ed en genieten we van een capuccino en een ijsje.

Terug naar het hotel om op te frissen en via Tripadvisor een restaurant te zoeken waar we lekker kunnen eten. De maaltijd van gisteravond was echt niks. Op weg naar Cesar's. We kunnen er naar toe kruipen zo dicht bij is het. Zelf hadden we er nooit naar binnen gegaan, het ligt redelijk verstopt, vanaf het voetpad is alleen een bord te zien met de naam van het restaurant en een gangetje naar een patio.

Eenmaal binnen blijkt dat er 2 mensen in de zaak staan die zowel bedienen als koken. De kaart bestaat uit een aantal in elkaar gevouwen A4-tjes en het duurt ook even voor de eigenaar naar ons toekomt. De mensen die er komen zijn duidelijk bekenden, ze worden hartelijk verwelkomd. We zijn benieuwd naar wat ons te wachten staat.

Dat valt zeker niet tegen, de sla wordt vooraf geserveerd en heeft een heerlijke dressing. Dan volgt een supermalse biefstuk met schijfjes gebakken aardappel in de schil. Samen met een goede fles rode wijn, echt genieten. Helaas blijkt de flan niet voorradig, die is niet goed gelukt, capuccino is er ook niet maar de eigenaar belooft wel een hele goede espresso. Dat klopt, tijden geleden dat ik zo'n lekkere espresso gedronken heb. Een beetje licht in het hoofd verlaten we voldaan het restaurant.

Nog maar even een wandelingetje voor het slapen gaan. Het plein lijkt een goede optie. Dat klopt, in de muziektent zijn twee groepen jongens in een dancebattle gewikkeld, breakdance! Ze staan op hun hoofd, handen, rollen over de grond en ook de sprongen en salto's zijn niet van de lucht. Mooi om te zien en lekker even uit te buiken voor het slapen gaan. Eenmaal terug in het hotel nog even reisverslag bijwerken en dan naar bed. Morgen staat er een wandeling boven de 4.000 meter op het programma.