Maandag 12 augustus, van Lhasa naar Xi-an

Dat viel vies tegen. De hoogte van de trein in combinatie met verkouden zijn maakt dat ik weinig lucht heb. De drukte, de kleine ruimte, de ramen die niet open kunnen. Het scheelt niet veel, ik raak bijna in paniek. Hoewel ik er echt geen zin in heb, toch maar naar de wc. Daarna even op het klapstoeltje. Rustig ademhalen en dan weer in het 2e bed. Met behulp van mijn I-podje met muziek en een spelletje lukt het me te ontspannen en val ik uiteindelijk in slaap. De airco werkt echter niet goed waardoor het dan weer koud en dan weer warm is. Bijna twee keer mijn dekbed verloren en weer op het bed teruggetrokken. En dan is het half 8. We hebben er een flink stuk op zitten. Uit bed, beetje water in mijn gezicht, haren kammen. Ons laatste zoete broodje met thee als ontbijt. We zijn wel lager nu, onze waterflessen zijn ingedeukt! 

Om 10.30 uur mogen we er even uit, dan moeten we namelijk van trein verwisselen. Daar kijk ik echt naar uit. Even buitenlucht. Dat blijkt ook maar heel kort. Het is een kwestie van bagage uit de trein sleuren, het perron over, en in een wat simpeler trein (zonder zuurstof) op dezelfde plaatsen (en dus helaas met dezelfde mede-passagiers). De trein is doordat hij wat eenvoudiger is wel prettiger. Omdat we als eerste arriveren in de coupé nemen we de plekken bij het raam in. Met een puzzeltje sla ik wat tijd stuk en even lijkt het tij te keren als we Yesterday van de Beatles horen uit de I-pod van onze Chinese mede-reiziger en het yoghurtbakje van het kleine meisje ontploft blijkt over haar kleren en die van haar broer (door het hoogteverschil). Even lachen, maar dat is al weer snel voorbij en als we even van onze plek weg zijn, zijn beide banken in gebruik genomen door de languit liggende Chinezen.

Voor de lunch nemen we een voorbij komende maaltijd, ik ben de zoetigheid wel een beetje zat. De rijst en groente smaken prima, alleen het halve worstje en plakje ham (?) smaken vreemd, die laten we dus liggen. 

Verder gaat de trein, het landschap is nu wel echt veranderd. De hoogvlakte is verdwenen, we zitten weer onder de boomgrens. De bergen zijn vaak van zacht materiaal, een verklaring voor de bekende modderstromen. Op het platteland hebben de T huisjes plaatsgemaakt voor stenen huisjes. De kleine dorpjes worden groter en gaan over in grotere steden met enorme flats en heel veel bouwplaatsen. Chinezen bouwen als gekken terwijl we ook leegstand zien en de bevolking afneemt. Het is hetzelfde verhaal als de shoppingmals, de vraag is wanneer de Chinese zeepbel ploft. 

De drukte vliegt me weer wat aan, ik ga lekker een uurtje plat op het 3e bed (onze bagage ligt op het 2e) daar is het in deze trein best goed te doen. Het is fris en dat is best even lekker. Onder mijn dekbedje even oogjes toe. 

Het schiet niet echt op, tegen 16.30 uur weer wakker. Wat een hoogtepunt had moeten zijn valt eigenlijk tegen. Het uitzicht en de ervaring wegen niet op tegen het opgesloten zijn, geen echte plek hebben, gebrek aan privacy en sanitair. En we weten zo langzamerhand niet meer hoe we moeten zitten. We zijn welkom in de coupé van onze medereizigers. Dat levert even wat rust op, maar het is niet onze plek en de wagon waar wij in zitten is gewoon heel hectisch. We proberen onze noodle-maaltijden uit, geen succes, het merendeel gaat de vuilnisbak in. Met wat kletsen, een puzzeltje en wat lezen doden we de tijd. Langzaam maar zeker komen we dichterbij Xi-an. Als we denken dat we er bijna zijn, blijkt dat de trein een uur vertraging heeft. Wat een tegenvaller. Om 22.30 uur rollen we eindelijk de trein uit. 

Ons hotel grenst bijna aan het station. Daarvoor een enorm plein met Mac Donalds, KFC en allerlei andere grote ketens. We kunnen niet wachten en vragen Hans snel de sleutels uit te delen zodat we nog wat 'normaal' eten kunnen scoren.

De kamers zijn super, wij hebben (voor het eerst deze reis) een kingsize tweepersoons bed. De badkamer is schoon en er komt een flinke straal warm water uit de douche. Dat komt later, eerst wat eten. Mac Donalds heeft 24 uur service op de ramen staan maar levert geen friet, door naar KFC, daar scoren we een broodje kip en frisdrank. Nog nooit zo snel een broodje weggewerkt! Mmmmmmmmmmmmmmmm we komen echt bij.

Snel terug naar het hotel, warme douche en dan slapen. Morgen mogen we een beetje uitslapen, ontbijt om 9.00 uur.