Woensdag 5 oktober 2016, Amsterdam - San Jose

Vroeg op, we vliegen om 11.10 uur en worden geadviseerd er 3 uur van te voren te zijn. Dat betekent de shuttle bus van 8.00 uur. Het verloopt allemaal prima. De kamer was ok en het bed heerlijk. Een ritje van 10 minuten en dan zijn we bij Schiphol.

Eerst digitaal inchecken. En vervolgens in de rij om de bagage af te geven. Daar blijkt dat we toch beter eerst wat hadden kunnen eten. Als een veiligheidsbeambte ons wat standaardvragen stelt wordt Ed niet lekker. Snel een plak ontbijtkoek, dat helpt gelukkig. Door met de bagage. Volgende hobbel. Wat we al vermoedden wordt waar. We hebben maar 1 grote roltas, maar die is met zijn 30 kg echt te zwaar. Er moet 7 kg uit. Gelukkig hebben we een extra tas in de koffer. Snel hevelen we zware dingen als bergschoenen, badhanddoeken, paraplu’s en de EHBO-box over in de tas. Net te weinig blijkt. Maar met 23,6 kg in de roltas en 6,4 kg in de extra tas mag de boel de bagageband op. Pfffff weer wat geleerd…

Door de controles en dan kunnen we eindelijk richting ontbijt. Croissantje en zo voor Ed, yoghurt met cruesli en honing voor mij en niet te vergeten de traditionele kop koffie! We zijn er door, de vakantie is begonnen.

Mijn hoofd is er nog niet echt bij, ik raak steeds van alles kwijt. Denk dat ik een kam vergeten ben, ga toch echt geen € 6,50 voor een kam op Schiphol uitgeven en ontdek achteraf dat de kam gewoon in mijn tas zit. Moet tig keer plassen en vergeet continu de gate en boardingtijd. Bij het boarden word ik er uitgepikt voor een chemicaliën controle. Een hele nieuwe ervaring. Met een papiertje gaan ze over mijn bagage en kleding. Dat papiertje wordt gescand in een apparaat op sporen van chemicaliën. Niks gevonden dus ik mag door!

Mijn chaos gaat in het vliegtuig gewoon door. De lensdop van mijn splinternieuwe superfijne camera verdwijnt om bij de landing onder de schoenen van mijn achter passagier vandaan te komen. En helemaal niet leuk, ik vergeet mijn net aangeschafte Dominicus bij de overstap in Houston. Gelukkig weet Ed tijdens het wachten een digitale versie aan te schaffen zodat we de informatie toch bij ons hebben.

Na een gortdroge gedeelde kipwrap en een beker verse jus d’orange op het vliegveld in Houston en nog een uurtje wachten kunnen we verder naar San Jose. Het valt niet mee, nog een keer ruim 3 uur in het vliegtuig en weer allerlei controles en wachten in de daarbij behorende rijen. Ook onze bagage laat op zich wachten. De band waar die op moet komen blijft na flink wat koffers te hebben uitgespuugd akelig leeg. Onze bagage blijft net als die van een aantal in de rijen ontmoette reisgenoten spoorloos. Het duurt even, maar dan komt er beweging in de mannen van het vliegveld. Er blijven wel erg veel mensen bij de inmiddels lege band staan. Even zoeken en ja hoor, onze bagage is bij een andere band neergezet. Pfffff wil er niet aan denken dat we ons 1 of meer dagen hadden moeten behelpen.  

Uiteindelijk staan we buiten en spotten we onze reisbegeleider: Alwin een vriendelijke goedlachse man met een opvallende snor. We maken kennis met onze reisgenoten. Namen onthouden daar gaan we morgen aan werken, voor nu zit dat er echt niet meer in. De hersenen staan bijna op non-actief. Helaas kunnen we nog niet naar het hotel, er missen nog 2 reisgenoten. Na ruim 1,5 uur !!! wachten ben ik het meer dan zat. Ze zijn niet hier, niet in het hotel, hoe lang moeten we wachten op mensen die misschien wel helemaal niet komen? Dan besluit Alwin ons in de bus te zetten en zelf nog even te blijven. Klein minpuntje voor Kras…. wachten kent volgens ons grenzen….

Eenmaal in het hotel is het donker, het plenst en is het plaatselijke tijd 23.30 uur (7.30 uur in Nederland). Dat betekent dat we al zo'n 24 uur aan het reizen zijn, logisch dat we moe zijn en niet goed meer kunnen denken. Hoewel we ons er op hadden ingesteld dat de eerste dag vooral zou worden ingevuld met wachten, het doorstaan van allerlei controles en het dubbelgevouwen in een vliegtuigstoel zittend reizen, valt het niet mee. Snel naar de kamer. Die blijkt ruim met een goed bed en een warme douche. Nergens meer aan denken, lekker afspoelen, slapen en morgen verder.