21 juli, vervolg Delhi

Indiërs eten veelal vegetarisch vanwege hun geloof. Er is dan ook een ruime keuze aan vegetarische gerechten, noodels macaroni etc. We hebben zelf nog geen vlees gegeten om de kans op ziekte zo klein mogelijk te maken. We smeren ook wat af met desinfecterende gel. Het eten is hier echt ingewikkeld, het is lekker maar we durven het niet echt te eten omdat we niet ziek willen worden. Het restaurant waar we gaan eten is duidelijk gewend aan grote groepen die veilig willen eten. We blijven op safe spelen en kiezen voor vegetarische noodels, geen verkeerde keuze, het is echt heerlijk.. 

Dan verder door hectisch Delhi naar de Lotus tempel. Bij het uitstappen beneemt de stank ons de adem. We staan pal naast een kleine vuilstortplaats. De geur van India kent duizend kleuren en dit is wel één van de donkerste.... De rij voor de ingang van de Lotus tempel is enorm. Het duurt waarschijnlijk meer dan een uur voor we binnen zijn. En dan moet er ook nog van alles geregeld voordat we de tempel van binnen kunnen bekijken. Daarom alleen een foto van de buitenkant en door naar de Jama Mashid, de Vrijdagmoskee, de grootste moskee van India.

Het kost nogal wat moeite om binnen te komen. Eerst een flinke trap op richting de ingang. De moslim die de toegang bewaakt en controleert of mensen schoenen uit en knieën en schouders bedekt hebben is wat oververhit. Hij stoot een soort van kreten uit waaruit we afleiden dat we niet naar binnen mogen. Het is niet genoeg als onze fotocamera's in de tas blijven, ook het zelf bedekken van knieën en schouders niet. Uiteindelijk mogen we na veel gedoe voor 30 roepies per persoon 10 minuten naar binnen. Voor die 30 roepies krijgen we dan wel een soort jurk aan. Eenmaal binnen staan we op een enorm plein omgeven door palissades. Overal families, vrienden op kleedjes. We zijn opnieuw een bezienswaardigheid en de aandacht, nieuwsgierigheid en vriendelijkheid van de Indiërs is een wereld van verschil met onze binnenkomst.

Kinderen, met name meisjes worden als poppen aangekleed. Suikerzoete roze jurken met veel kantjes, soms al vroeg met kohlrandjes om de ogen. Als we richting de poort lopen staat onze brulaap druk te gebaren dat we eruit moeten, onze 10 minuten zijn om. Eenmaal buiten blijkt dat hij het zo gehad had met al die toeristen die de regels niet lijken te snappen, dat hij iemand bijna van de trappen afgeduwd heeft. 

We lopen vanaf de Jama Mashid naar Chadni Chowk, een drukke winkelstraat waar riksha's, fietsen, tuktuks wedijveren met allerlei soorten karren, auto's en wat er verder maar rijden kan. Daar tussen door de voetgangers, runderen, honden en wat er zich er maar voortbeweegt. Een grote krioelende massa met aan beide kanten winkeltjes, steegjes, kraampjes. 

We bezoeken de Gurdwara Sis Ganj, één van de negen sikhtempels in India. Schoenen uit en haren bedekt met een oranje hoofddoekje gaan we naar binnen. Een schitterende moskee die druk bezocht wordt. Het is een komen en gaan van mensen die offerandes aanbieden. Er worden grote delen van de dag teksten uit het heilige boek gezongen. We mogen mee naar de kelders waar elke dag grote hoeveelheden eten worden klaargemaakt voor de duizenden pelgrims. Alles op basis van vrijwilligers en donaties. Enorme pannen (soort wok), vrouwen en jonge meisjes die deeg rollen en er platte broden van maken en mannen die deze broden handmatig of machinaal afbakken. We zien de voorraadkamers en de ruimte waar duizenden mensen iedere dag eten.

En dan onze eerst ervaring met een riksha. Die brengt ons voor een klein bedrag naar het hotel. Het voelt niet echt goed, zo'n spichtige Indiër die ons al zwetend door de drukke stad fietst voor een bedrag van minder dan 1 euro. Maar zij hebben in ieder geval werk, dat geldt niet voor velen anderen die niets anders lijken te doen dan te slapen, voor zich uit te staren of te bedelen. 

Even bijkomen en wat rusten voordat we gaan eten. Vanavond staat ons een echt Indiase maaltijd te wachten met allemaal verschillende hapjes, brood en/of een soort van pannekoeken. Het eten is echt heerlijk, de smaken zijn intens en duidelijk anders dan in ons koude kikkerland. Of het de warmte is, of we dit nog moeten leren eten, om de een of andere reden kunnen we er weinig van op. Moe maar voldaan lopen we terug naar ons hotel dat gelukkig snel gevonden is. Het blijkt door de drukte toch moeilijker je weg te vinden dan we dachten. Helaas krijgen we de wifi niet aan de praat waardoor ons reisverslag voor het thuisfront stagneert. Ook de telefoonverbinding is niet optimaal, we hebben wisselend wel of geen bereik. Genoeg, de dag is om, douchen (koud!) en naar bed.