Fukuoka, vrijdag 22 april 2016

22 april 2016 - Fukuoka, Japan

De laatste volledige dag in Japan. Morgenmiddag vertrekken we naar Nederland, vandaag willen we nog genieten. Maar eerst de vlucht voorbereiden, kijken of het lukt stoelen te reserveren. Omdat de reisleider om 8.30 uur in de hal beneden zit betekent dat 7.45 uur opstaan, douchen en naar beneden. Het reserveren van de vliegtuigstoelen geeft weer gedoe. Hoe moest dat ook al weer, welke website….. En als we uiteindelijk op de goede pagina zitten zijn er weer blokkades omdat Ed zijn paspoort minder dan 6 maanden geldig is. Net als bij de heenvlucht (zoals afgesproken met Djoser) vullen we een jaar later in en ja hoor, nu kunnen we stoelen reserveren. Ed heeft snel yoghurt met een croissantje gehaald zodat we toch nog redelijk op tijd het hotel uitgaan. Want vandaag willen we leuke dingetjes kopen voor thuis, we gaan shoppen in Canal City, het enorme winkelcomplex waar we al eerder waren. Met onze 2 reisgenoten gaan we met de metro naar de overdekte winkelstraat die uitkomt op Canal City. Daar drinken we eerst lekker koffie en dan door. Het is gezellig en een beetje vreemd tegelijk. Deze reis is zo ontzettend snel gegaan. We hebben ook zo veel gezien. Als we dan afscheid moeten nemen van onze reisgenoten is het helemaal gek. De afgelopen dagen hebben we zo intensief met elkaar opgetrokken en dat stopt nu abrupt. Zij gaan terug naar het hotel en wij shoppen nog wat door. We slagen goed, twijfelen soms, maar zijn streng voor onszelf. Hoe leuk, mooi of goedkoop ook, als we er geen bestemming voor weten kopen we het niet.

Eenmaal op zoek naar een lunchplek komen we per ongeluk in een tentje waar we eerder gegeten hebben. We bestellen noedels en kip, smaakt prima, niet echt bijzonder maar ook niks mis mee. Klaar met het shoppen gaan we richting de boatraces. Vanochtend hebben we gehoord dat er bij de haven een plek is waar stevig gegokt wordt op wedstrijden van kleine speedbootjes. Dus met de metro naar de andere kant van Fukuoka. Eenmaal uitgestapt vinden we het snel, het is met grote letters aangegeven. We komen net op tijd aan, er wordt wat geoefend en dan gaat het los. De kleine speedbootjes scheuren over het water. De wedstrijd is ook op een groot scherm te volgen net als de uitslag. Op het moment dat die bekend is zie ik een Japanner een papier in kleine stukjes scheuren en in de lucht gooien, die heeft duidelijk misgegokt.

We gaan weer verder, er is nog meer te zien. Op de kaart van Fukuoka heb ik in deze omgeving een tekentje voor een thermale bron ontdekt. Zou er dan toch een onsen in Fukuoka zitten? We gaan op zoek. Dat valt niet mee. We lijken er steeds om heen te lopen. Maar ik geef het niet op. Als er 1 zit dan wil ik erin. En ja hoor ineens zie ik hem. Er hangt een spandoek voor met een foto, het ontbreken van Engelse teksten maakte dat ik het miste. Binnen legt een hele aardige jonge Japanner ons uit wat er is en wat de kosten zijn. We mogen ook even kijken. Mannen en vrouwen gescheiden, de familiekamer (daar hadden we samen in gekund) is helaas bezet. Kosten 800 yen per persoon en 200 yen voor de handdoeken. Meer heb je gelukkig niet nodig, want hier hadden we niet op gerekend. En dan schrikt hij. Hij heeft vergeten te vragen of we tatoeages hebben. Als we die hebben mogen we er namelijk niet in. Dat had ik eerder al gelezen, we verzekeren hem dat we ze niet hebben. We doen het, dit is onze kans, we spreken af elkaar over ongeveer een uur weer te zien. Toch een beetje spannend, gelukkig heb ik er over gelezen en weet ik hoe het moet. Onze schoenen hebben we al gestald. We hebben ook een bandje gekregen waarmee je een drankje kunt krijgen en later afrekenen. In de kleedruimte een toilet en lockers. Dan naar de baden. Eerst heel goed jezelf wassen, zittend op een krukje. Alles moet schuimen, shampoo, badschuim en haarconditioner staan in grote flessen klaar. Dan afspoelen en pas dan mag je de baden in. Er zijn binnen- en buitenbaden van verschillende temperaturen, ook een koud dompelbad en er is een kleine sauna. Zo af en toe kijk ik even hoe de andere vrouwen het doen. Het is gelukkig niet druk, maar echt contact krijg ik niet. Ik heb 2 handdoeken gekregen, een kleintje en een grote. Met de kleine kun je jezelf een beetje bedekken als je rondloopt. Als je in bad gaat leg je die op je hoofd, hij mag echt niet in het bad! De grote is om je af te drogen. Omdat het zo heerlijk weer is, is het buiten in de baden of uitdampend op een bankje ook heerlijk. Na een rondje sauna (waar de banken bedekt zijn met dikke doeken) en het dompelbad houd ik het voor gezien. Helemaal rozig en lekker ontspannen weer aankleden, haren drogen en eruit. Ed zit al te wachten, hij is er ook net uit. Ook hij vond het heerlijk. Ik ben wel een beetje jaloers als ik hoor dat hij wel enigszins contact had met de Japanners en helemaal als ik hoor dat er ook een (ex)sumoworstelaar in de onsen was. Dat is wel heel speciaal…….

Nagenietend lopen we terug naar de metro. We willen nog een kijkje nemen bij het strand achter de Fukuoka Tower. Daar schijnen ook nog winkeltjes en restaurantjes te zijn. Dat blijkt helaas tegen te vallen. Het uitzicht op de toren en de zee (het is inmiddels donker en de lichten zijn aan) is schitterend maar eten vinden we niet echt. Dan een lumineus idee. We gaan naar de plek waar we gisteren met de groep gegeten hebben. Daar was het prima en hebben ze een superlekker toetje. Bovendien ligt het vlak bij de metro en we hebben toch een dagkaart vandaag.

Zo gezegd zo gedaan, naar Hakata station en van daaruit zo’n honderd meter naar Watami, het restaurant van gisteravond. Het is behoorlijk druk, even wachten en dan is een tafel vrij. We boffen niet echt, naast ons een ruziemakend Chinees echtpaar. Als het eten komt proberen we ons er zo goed mogelijk voor af te sluiten, wat een horken zijn het soms toch. We genieten van een heerlijke vissalade, gebakken dumplings, sushi en sake. Als alles op is kunnen we het toetje van gisteren (iglo pudding, pudding met slagroom) niet weerstaan.

En dat was het dan voor vandaag, terug naar de metro en het hotel. Nog even wat drinken, reisverslag en dan naar bed. Morgen inpakken. 

Foto’s