Donderdag 20 – vrijdag 21 oktober, San José– Amsterdam – Zwolle

21 oktober 2016 - Zwolle, Nederland

Vlak voor de wekker wordt ik wakker. 2.25 uur, wat een tijdstip. Gelukkig heb ik gisteravond al gedoucht. Dus een poezenwasje, tanden poetsen en zo en dan snel de laatste spullen in de koffer en de tas. De boel moet nu weer gesplitst, de koffer mag namelijk niet zwaarder zijn dan 25 kg.  Om 3.00 uur staat alles buiten de deur van de hotelkamer. Wij volgen een paar minuten later. Gelukkig zijn er beneden bananen, koffie en thee. Van zo’n korte nacht word ik wiebelig….

Met de bus naar het vliegveld. Alwin loopt mee tot de incheckbalie. Daar nemen we afscheid. Hij heeft het prima gedaan, we hebben veel geleerd, gezien en er zijn een aantal hobbels genomen zoals het terugvinden van mijn telefoon. De helletocht gaat nu echt beginnen. Van San José naar Houston, daar zo’n 5 uur wachten en dan door naar Amsterdam.

Het verloopt allemaal redelijk soepel. Het eerste stuk tot Houston gaat vlot. De herinnering aan de droge wrap nog in het achterhoofd maakt dat we daar wat beters zoeken voor de lunch. Om over te schakelen naar het tijdstip in Nederland zetten we dat om in een diner. Kunnen we de hap in het vliegtuig overslaan. Een salade of zoiets dat zou fijn zijn. Als ik ‘Pappadeaux Seafood Kitchen’ ontdek gaat er ergens iets in mijn achterhoofd branden. Volgens mij is dit een prima plek. Dat blijkt ook zo. We zijn alleen even vergeten dat we nu in Amerika zijn met de daarbij behorende porties. Mijn Caesarsalade met gegrilde garnalen gaat nog net naar binnen. De cheeseburger met frietjes van Ed ook. Hopelijk krijgt hij daar in het vliegtuig geen last van.

Zo, we hebben een flink gat in de transfertijd geslagen. Het wachten is op het boarden voor onze vlucht naar Amsterdam. Een filmpje, beetje lopen, reisverslag, voor mij nog een koffie…. Hopelijk vallen de ogen in het vliegtuig snel dicht. Nu al bijna… Geen vertraging. Alles blijft soepel gaan. Hup het vliegtuig weer in. Daar slaan we de maaltijd over.

Het is zoals het is, opnieuw dubbelgevouwen een beetje dommelend (volgens Ed heb ik een aantal uren geslapen, dat voelt niet echt zo) slaan we ons door de vlucht heen. Blij als het licht aangaat en het ontbijt (croissantje en yoghurt, gelukkig geen ei of iets dergelijks) wordt geserveerd. Dat betekent dat we er bijna zijn. En inderdaad we landen wat vroeger dan gedacht op Schiphol. Even wachten op de bagage (er was een technische storing) en dan vlotjes door de paspoortcontrole en de douane.

Ook het volgende stukje gaat prima, de shuttlebus richting het Mercure hotel komt al na 10 minuten en zo zitten we om 10.30 uur aan de koffie. Die is nodig voor de terugrit naar Zwolle. Dat laatste deel blijkt problematisch. Door de mist (wat is het hier koud….) zijn er files. We zijn blij als we de brug over de IJssel passeren. Het had niet veel langer moeten duren. Twee slechte nachten wreken zich nu echt. En dan zijn we thuis. Het zit erop, de herinneringen aan deze mooie, actieve natuurvakantie blijven, de warmte is helaas al uit ons lijf…

Foto’s